19.3.24

Ter zake (26)

J.H. Moncrieff







Ik denk dat ik indien ik naar Indië zou gaan ik daar wel van de aardbodem zou kunnen verdwijnen. Soms hoor je van mensen die verdwenen zijn, of zijn omgekomen. Laatst nog in Frankrijk. Ik kende die mensen niet en toch is het mogelijk dat ze in mijn buurt woonden. Misschien wel dat stel joggers dat in fluogele jasjes elke ochtend onder mijn raam voorbijliep. Ze keken niet op of om. Ze hadden op zich niks verdwijnerig in hun manier van lopen, maar er gebeurt wel meer in Frankrijk. Ook in Indië trouwens.


18.3.24

Klimmen

Nacht na nacht droom ik dat ik naar de maan klim. Ik klim en klim en klim en klim. Ik ben de wolken al voorbij. Altijd klimmen. Ik klim al zo lang dat ik al lang geen idee meer heb van hoe de wereld, de continenten, de steden, de straten, de huizen, de kamer met de schaduw van de gordijnen eruitzien. Soms voel ik de ladder meewiegen met de wind en dan heb ik geen tijd om nog meer te herinneren.  Alleen door te klimmen blijf ik in leven. Nacht na nacht droom ik dat ik naar de maan klim.




17.3.24

Diepgang













'Kijk niet zo verveeld. Het mag toch wel eens diepgang hebben ook?!'
'Natuurlijk Ingrid.'


16.3.24

Een aforisme van oom Floris


Blaffende honden bijten heeft geen zin.






Het monster is er nog

Op zekere avond
ik was op stap en liep mijn geheimerd tegen het lijf
Daarvan is niemand getuige
Ik liep onder de platanen en overwoog wat mij te doen stond
Was het wel mijn geheimerd?
De onvoorziene ontmoeting had mij verward en ik was mijn pet verloren
Ik rende weer naar huis
Mijn pet lag voor de deur.
Ik haastte me naar binnen en keek onder mijn bed.
Het monster was er nog.
Het was op zekere avond.





















15.3.24

Gerechtigheid van Boudewijn VII Hapken te Brugge

De gerechtigheid van Boudewijn uitte zich doorgaans in straffen als onthoofding of verbanning. Maar levend koken kwam ook wel voor. De uitdrukking 'in zijn sop gaar laten koken' zou hier wel eens haar oorsprong kunnen hebben. Koken zou vooral een straf geweest zijn voor valsemunters. Ik weet niet welke straf uw voorkeur geniet. De bijl in de afbeelding lijkt me niet veel groter dan een uit de kluiten gewassen scheermes. Anderzijds laat het onderschrift op ons beeldmateriaal vermoeden dat de gerechtigheid van Boudewijn buiten Brugge heel anders was.













14.3.24

(Hoe waren wij?)

Om alsnog gelukkig te worden gaf Irma zich in haar laatste jonge jaren over aan vreemde religieuze gebruiken.




13.3.24

12.3.24

Het maanmes

Op een nacht
ik was op weg naar huis 
toen ik op mijn fiets een bocht nam
botste ik op de wassende maan
donder op
riep ik
kijk toch uit idioot
riep de wassende maan
We rolden over de grond
Mijn duffelcoat raakte helemaal besmeurd
Een brievenbus moest eraan geloven
Een tulpenperk geknakt
en ik greep de wassende maan bij de haren
Maar zij ontglipte me en gaf me een trap tegen mijn hoofd
Het duurde vrij lang voor een stadswacht me op de been hielp en ik naar huis kon lopen
Daar zocht ik mijn maanmes
en verborg me in het kolenhok
Ik heb lang gewacht
ik hoorde haar wassen
Toen zij bij het kolenhok kwam stak ik toe
Tsjakk
en nog eens
Tsjakk
ik denk wel vijf keer na elkaar
Zij gaf geen kik
Ik stapte over haar heen
en ben gewoon naar bed gegaan
dat is wie ik geworden ben  
















11.3.24

Bloodu

We hadden heel wat gehoord over Bloodu en – het valt niet te ontkennen – we koesterden dus wel enkele vooroordelen. Het welkom verliep echter buitengewoon hartelijk. Telkens het ons aan iets ontbrak werden we geholpen, nog voor we een opmerking konden maken. Ja, het leek wel alsof zij daar een neus voor hadden.










10.3.24

Ter zake (25)








Ja The Blind Boys of Alabama is een van die groepen waar ik fan van ben, maar waar ik – als ik eerlijk ben – vrijwel nooit naar luister. Ik heb hetzelfde met circussen. Ik ben dol op circus. Vraag me echter niet wanneer ik er voor het laatst een heb bezocht. Nu postzegels allemaal zijn vervangen door stickers is de lol er af. Ik was namelijk een likker. Numismatiek interesseert me niet. Sommige gaan er volkomen in op. Die heten numismatici. Sommige mensen verdienen zelfs hun brood met het ontwerpen van munten. Maar nogmaals, mij zegt het niets. Ooit bezat ik een briefje (bijna) nepgeld van Belgisch Congo. Nu zou dat leerrijk zijn. Bij fluweelkoord kan ik mij iets voorstellen, maar ik vrees niet het juiste. Ik heb de leeftijd bereikt waarop populaire hedendaagse muziek mij geen reet meer hoeft te schelen. Hoogstzelden zet ik mijn meubels in de was. Ik hou mij ver van bijenkorven en mijn wijnrank heb ik verleden jaar uitgegraven. Politici mogen zeker liegen, als ze maar eerlijk zijn. Hetzelfde geldt voor vaders en moeders. Iets minder voor kinderen. Voor u geldt het dan weer volkomen. Voor mij helemaal niet.

9.3.24

Slag van Cassel, dood van Arnold de Rampzalige











Over Arnold de Rampzalige (of Arnulf de Ongelukkige) valt niet zoveel te vertellen. Men verweet hem een slecht karakter en hij sneuvelde op vijftienjarige leeftijd. Dat is een leeftijd waarop men doorgaans niet genoeg heeft verwezenlijkt om gebruikt te kunnen worden voor op waarheid gebaseerde nationalistische geschiedschrijving.



8.3.24

Lectuur en interpretatie (oefeningen)



















De brave heer Da Silva droomde van verre reizen.


  1. Waarom beschrijft de auteur de heer Da Silva als 'braaf'.
  2. Heeft de brave heer Da Silva ooit verre reizen gemaakt?
  3. Wat bedoelt de auteur eigenlijk met 'verre reizen'.
  4. Droom jij soms van verre reizen?
  5. Wat weet je over de heer Da Silva's jeugd.

7.3.24

Breuk




 

















Nee Karel, dit houd ik niet meer vol, je bent er alleen maar met je hoofd bij. Ik wil scheiden.

6.3.24

5.3.24

Ter zake (24)

Ik kan geen reiger onderscheiden van een zilverreiger. Ik verwar ze zelfs met ooievaars. Anderzijds is er beslist een verband tussen de woorden 'treksterkte' en 'grijpstaart'. Al moeten we de uitleg daarvoor wel weer gaan zoeken in de fysica, vrees ik. Het woord 'armada' hoor je weinig tegenwoordig. De Nederlandse armada, dat klinkt als een grap. Ik verafschuw polyester kleding. Al bij al ben ik geen koekjeseter. Ik verwijt alcoholisten niets, zeker niet als ze hulp zoeken. De remafstand voor een auto die 90km/u rijdt, om volledig tot stilstand te komen, is iets meer dan 75m, met dien verstande dat de chauffeur binnen een seconde reageert op het gevaar waar hij voor remt, en bij droog weer. U mag mij gerust vragen stellen over modder en wat ik van modder vind. Wegens werken is mijn straat erg modderig vandaag.




4.3.24

Gerechtelijk tweegevecht














Een gerechtelijk tweegevecht in die dagen was doorgaans een strijd tussen 'recht' en 'rechtvaardigheid'. Tot op de dag van vandaag zijn beide stromingen niet verzoend, dit tot groot jolijt van pers, talkshows, influencers en sommige rechters

3.3.24

Een kwijtschelder?

















'Het vreet aan hem.'
'Ja. Hoe groot zijn stommiteit ook was. Dit gaat te ver.'
'Zou een kwijtschelder kunnen helpen?'
'Een kwijtschelder?'
'Ja.'
'Ik vrees van niet.'
'Het valt te proberen.'
'Ik ken er wel eentje.'
'Toch niet die met de banjo?'
'Nee, die komt er niet meer in.'



2.3.24

Waarin er een keitje wordt weggetrapt.

'Zo zo, jij hier?'      Ik trapte een keitje weg.     'Auw kijk toch uit!'      Mijn geheimerd sprong uit het struikgewas en stormde op me af      ik ontkwam door over het hek te springen     door een moestuin te vluchten      en me vast te klampen aan een vrachtwagen zoals de ninjas doen       doe mij dit niet na want het kostte me bijna mijn kop        ik rende voor mijn leven        voorbijzoevende vrachtwagens toeterden en chauffeurs wezen met hun wijsvinger naar hun voorhoofd       mijn vingers verkrampten       iets greep me bij mijn nekvel     mijn geheimerd mepte me tegen het asfalt       toen ik bijkwam lag ik in een veld      vogels kwinkeleerden         in de verte hoorde ik het geraas van de snelweg        ik krabbelde recht      mijn geheimerd keek weg     dat doet pijn jawel        ik had overal zeer en ging naar huis            ik kreeg koorts       alles werd rose voor mijn ogen          ik besloot uit wandelen te gaan      iemand van heel lang geleden herkende me en kwam op me af     'Hoe gaat het alweer met jou?'       hij verontschuldigde zich voor vroeger     op weg weer naar huis vroeg ik mij af hoe hij toen heette           op het aanrecht stond een flesje medicijn.




1.3.24

Ter zake (23)


















HOOFDSTUK 2

'Wind of Change' en 'Winds of Change' zijn totaal verschillende nummers ontdekte ik vandaag. Al ben ik van geen van beide echt onder de indruk. Ik heb nog een oude duffelcoat met houtje-touwtje sluiting die ik graag weer wil dragen. Alleen is er het het weer niet meer voor de laatste jaren. De laatste keer dat ik hem droeg was toen ik deelnam aan een verzoening. Ik ben blij dat ik dat niet meer hoef te doen. Al blijft er één waar ik nog werk van moet maken.Tractie of trekking lijkt mij echt zo'n woord voor ingenieurs. Van vleermuizen weet ik nog niet of ik er bang voor ben of helemaal niet. Gewone muizen vind ik wel een beetje eng. Dat vegetariërs betere mensen zouden zijn dan vleeseters betwijfel ik ten zeerste. De eerste buskruitontploffing had ik wel willen bijwonen. Maar niet van al te dichtbij. Eten op toile cirée is leuk. Ik weet niet of het echt grote kunst is, maar ik plaats Anton Pieck net iets boven Norman Rockwell indien u mij een rangschikking zou vragen.

29.2.24

De ware aard


 











Natuurlijk heb ik een ware aard, waarom zou ik geen ware aard hebben? Woehahahaha…




28.2.24

De plundering van België door de Noormannen.


 










Het is hen inmiddels al wel vergeven. Tenzij een of andere populist er weer een punt van gaat maken natuurlijk.



Onbesliste kiezers


 













De heren Vandenput junior en senior, onbesliste kiezers van vader op zoon, besloten zich niet meer te schamen.


27.2.24

Onzedelijken















Vroeger, toen kijken naar voorbijkomende fietsers nog onzedelijk was, zag je al wel eens onzedelijken die zich verdekt opstelden langs de kant van de weg.



26.2.24

Waardering

Valenzuela



































Sommige werkjes lieten we wel  volledig over aan de stagiaires. Dan keken we gewoon toe. Als er wat misliep zagen we dat door de vingers. We waardeerden vooral hun inzet.



25.2.24

Ter zake (22)











Jazeker! Ik ga graag op reis met alleen het allernodigste in een degelijke reiskoffer. Vaak denk ik dat ik niet mooi genoeg ben. Soms hoor je nog wel eens de stadslegende over een kledingwinkel voor dames waar vrouwen verdwenen/verdwijnen in een pashokje. Dat verhaal zou veel spannender zijn als het geen legende was. Ik houd niet zo van terriërs, ze lijken me te veel op mensen. De 'sky is the limit' is voor mij meer dan genoeg. Ik denk niet dat ik groene gedachten heb. Zeker geen bruine. Mijn gedachten zijn kleurloos. Bij het zien van een kogellager, of kogellagers ben ik er mij altijd van bewust hoe weinig ik bij belangrijke zaken betrokken wordt. Koningen zouden beter wat vaker hun hermelijnen gewaden dragen. Ze opbergen – de gewaden bedoel ik –  omdat ze dragen niet politiek correct zou zijn lijkt me een slechte boodschap. Nu we tegenwoordig alles duurzaam doen lijkt me het dragen van bont en dergelijke juist heel respectvol. Terwijl ik dit schrijf is het laat in de ochtend. Ik dacht dat u dat wilde weten. Ik voel me emphatisch terwijl ik dit schrijf.



24.2.24

Horak op de planeet van de gevaarlijke kinderen

Nicola Cuti












 





Horak de ruimtereiziger zag hen scharrelen tussen het gebladerte en het mos. Wat deden ze toch. Wat later begreep hij dat ze hem opwachtten.  Natuurlijk. Wat doen stadskinderen op een vreemde planeet anders alleen in een bos? Hij dacht vrij spel te hebben en dat hij veel geluk had om hen tegen het lijf te zijn gelopen. In zekere zin was dat ook zo. 
Een ervaren ruimtereiziger moet altijd rekening houden met de mogelijkheid dat er iets mis kan lopen. Horak was ervaren. Dus hebben we camerabeelden. Het liep mis toen hij de jongste aansprak. Wat zette hem daartoe aan? Geen idee. Maar Horak was Horak. Dat verklaart veel.



22.2.24

Giraf

 Op de steenweg had ik beter links genomen maar    warempel        ik zag daar rechts iets hoopgevends en      in het donker       liep ik er op af en raapte het op         ik stak het onder mijn pet en liep heen         weg van daar      een heel eind verder in het vale licht van een regenboog bekeek ik wat ik had gestolen      schrikken     Het was      Misschien!      geschokt gooide ik het weg zo ver als ik maar kon     waarheen?         in de andere straat       verblinding     in de spiegelwinkel        zag ik je weerspiegeld  in zowat alle spiegels    schaamte          je keek mij aan in alle spiegels     Hoi       Ja?     Rara wie ben ik?          Hoe kon ik je vergeten?      Het is voorbij    Auw    ik kreeg een trap     gerinkel van een kinkel   gelukkig kwam ik bij en stond er een giraf